Λίγο μετά τα 30 της, η Dawn έχασε την ακοή της το ίδιο και η ικανότητά της να αναγνωρίζει την ομιλία, οπότε τα ακουστικά δεν ήταν ποτέ βιώσιμη λύση. Επικοινωνούσε με την οικογένειά της διαβάζοντας τα χείλη τους, ενώ της ήταν αδύνατο να παρακολουθήσει μια συζήτηση σε μεγάλη ομάδα ανθρώπων.
15 χρόνια αργότερα, οι γιατροί της είπαν πως υπάρχει ελπίδα να ανακτήσει την ακοή της ως υποψήφια για κοχλιακό εμφύτευμα. Και μόνο στην ιδέα ότι θα άκουγε τον γιο της για πρώτη φορά, κόντεψε να καταρρεύσει.
