Η Susan είναι μία ανύπαντρη μητέρα έξι παιδιών. Αφού ξέφυγε από μία σχέση στην οποία την κακοποιούσαν, εκείνη και τα παιδιά της μένουν σε ένα καταφύγιο. Έχασε το σπίτι, το αυτοκίνητο, τη δουλειά και πάνω από όλα, το χαμόγελό της. “Ήμουν σε μία σχέση που με κακοποιούσαν. Με χτυπούσε συνεχώς στο κεφάλι και στο πρόσωπο. Μου είχε σπάσει ακόμα και τα δόντια. Φοβάμαι να μιλήσω στον κόσμο εξαιτίας της κατάστασης των δοντιών μου.»
Αλλά προσπαθεί να βρει ξανά τον εαυτό της και να βοηθήσει τα παιδιά της.
Τα παιδιά στο σχολείο τα κοροϊδεύουν επειδή μένουν στο καταφύγιο και εκείνη θέλει να κάνει μια αλλαγή στη ζωή της και να πιάσει δουλειά για να μπορεί να νιώθει περήφανη για τον εαυτό της. «Όταν κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, φοβάμαι να γελάσω, γιατί δεν θέλω να βλέπω τον εαυτό μου έτσι.» Εκεί μπήκαν στη μέση «Οι Γιατροί» και της χάρισαν ένα καινούργιο χαμόγελο και μία πλήρη μεταμόρφωση. «Νιώθω σαν τη σταχτοπούτα.»
