Οι Άνθρωποι στέκονται στην στάση του λεωφορείου και περιμένουν όταν κάτι πραγματικά εκπληκτικό συμβαίνει. Μια ηλικιωμένη με άσπρα μαλλιά που περπατά με μπαστούνι,μάλλον άστεγη, αρχίζει να παίζει ένα παλιό πιάνο που κάποιος έχει αφήσει εκεί.
Η γυναίκα φαίνεται ότι κάποτε είχε μια όμορφη ζωή. Ακουμπά τα γέρικα και με αρθριτικά χέρια της πάνω στο πιάνο και μεταμορφώνεται ολόκληρη. Τα δάχτυλά της χαϊδεύουν απαλά τα πλήκτρα και καθώς την παρακολουθούμε, αναρωτιόμαστε τι θα γίνει. Το ελαφρύ χέρι της αρχίζει να παίζει και η μεγάλη της ευχέρεια μαγνητίζει τους γύρω της. Δεν είναι πια μια ηλικιωμένη και αδύναμη αλλά μια νεαρή γυναίκα που το ταλέντο της είχε αποκοιμηθεί για πολλά χρόνια.
Παίζει τόσο ωραία που θα κρατήσετε την ανάσα σας. Ποια ήταν;Υπήρξε επαγγελματίας μουσικός;Δεν θα μάθουμε ποτέ την ιστορία της αλλά η μουσική τρέχει μέσα στις φλέβες της και με την πρώτη ευκαιρία άφησε να ξεχυθεί από μέσα της. Οι άνθρωποι γύρω της έχουν μείνει μαγεμένοι και το ίδιο θα μείνετε και εσείς.
